ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮏ ﺧﻮاﻧﺶ و ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻓﻬﻢ ﮔﻔﺘﻤﺎنﻫﺎ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﺘﻦ اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮏ ﻫﻨﺮ ﻓﻬﻢ ﮔﻔﺘﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﻫﻤﭽﻮن زﺑﺎن، ﻣﺘﻮن و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﻌﻨﺎی اﯾﻦ ﮔﻔﺘﻤﺎنﻫﺎﺳﺖ. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺪوﯾﻦ ﻣﺪﻟﯽ روش ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺣﻮزه ﻋﻠﻮم اﻧﺴﺎﻧﯽ و ﺑﻪ وﯾﮋه ﺣﻮزه ﻣﺸﺎوره و روان درﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﻟﯽ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮑﯽ را ﺑﺮای اﻟﮕﻮﺳﺎزی درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﻨﺖ و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻮﻣﯽ ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در ﺣﻮزه ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﯿﻔﯽ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗـﺎ ﺑـﺮ اﺳـﺎس ﻧﻈﺮﯾـﻪ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿـﮏ و ﺑـﻪ ﺧﺼﻮص آرای ﮔﺎداﻣﺮ و ﻫﺎﯾﺪﮔﺮ، روش ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻧﻮﯾﻨﯽ را ﺑﺮای اﻟﮕﻮﺳﺎزی ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﯾﺪ. ﭘـﮋوﻫﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس دو ﻣﻔﻬﻮم اﺻﻠﯽ ادﻏﺎم اﻓﻖﻫﺎ و ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮑﯽ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳـﺖ. ﭘـﮋوﻫﺶ ﻧﺸـﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮑﯽ و دﯾﺎﻟﻮﮔﯽ ﻣﻦ و ﺗﻮﯾﯽ، ادﻏﺎم اﻓﻖﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺷـﮑﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ادﻏﺎم اﻓﻖﻫﺎ، ﻓﻬﻢ رخ ﻣﯽدﻫﺪ. در ﭘـﮋوﻫﺶ ﺳـﻪ اﻓـﻖ ﻋﺎﻣـﻞ، ﻣﺆﻟـﻒ و ﻣﻔﺴـﺮ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺗﺎوﯾﻞﮔﺮ ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ از ﭘﯿﺶ ﻓﻬﻢﻫﺎی ﺧـﻮﯾﺶ و اﻓﻘـﺶ وارد ﻓﻬـﻢ ﻣـﺘﻦ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﯾﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ زﯾﺴﺘﻪ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻓﻖ ﻣﺆﻟﻒ ﻣﯽﺷﻮد. ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ ﭘـﺲ از اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ وارد ﺗﻔﺎﺳﯿﺮ و روﯾﮑﺮدﻫﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﺮای ﻏﻨﯽﺗﺮ ﺷﺪن ﻓﻬﻢ ﻣﺘﻦ ﻣﯽﺷﻮد. ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮ ﺑﺎ ﭘﯿﺶ روی و ﭘﺲ روی ﻣﯿﺎن اﯾﻦ اﻓﻖﻫﺎ در ﭼﺮﺧﺶ ﻫﺮﻣﻨﻮﺗﯿﮑﯽ ﺑﻪ ﻓﻬﻢ و ﻣﻌﻨﺎی ﻣﺘﻦ ﻣﯽرﺳﺪ.
